مقدمه ای بر هاست ابری

[ad_1]

هاست ابری(یا Cloud Hosting) روشی برای استفاده از سرورهای مجازی آنلاین می باشند که براساس تقاضا می تواند ایجاد، حذف و یا تغییر کنند. به سرورهای ابری منابعی مانند cpu و Ram  سرور فیزیکی اصلی که بر روی آن ایجاد می‌شوند، اختصاصی داده می شود و توسعه دهندگان نوع سیستم عامل یا تنظیمات نرم افزاری سرور ها را می توانند مشخص کنند. هاست ابری جهت میزبانی وبسایت ها، ارسال و ذخیره ایمیل‌ها، راه اندازی برنامه های مبتنی بر وب و … استفاده می شود.

در این مقاله به تشریح برخی از مفاهیم هاست ابری، از جمله چگونکی عملکرد مجازی سازی، اجزای یک محیط مجازی و مقایسه با سایر روش‌های هاستینگ می‌پردازیم.

ابر چیست؟

ابر یک اصطلاح رایج برای چندین سرور که در فضای اینترنت به‌ یکدیگر متصل شده و از طریق پرداخت اجاره ای و یا بخشی از نرم افزار دردسترس عموم است اطلاق می شود. یک سرویس ابری را  موارد گوناگونی مانند میزبانی‌وب، اشتراک گذاری و میزبانی فایل و توزیع نرم افزار میتواند تشکیل داده باشد. ابر همچنین می تواند برای محاسبات ابری استفاده شود. در اینصورت برای انجام یک عمل از چندین سرور متصل به یکدیگر استفاده شده  و کار در بین سرویس دهنده ها تقسیم می‌شود و بجای اینکه یک فرایند پیچیده در یک سرویس دهنده قدرتمند انجام شود، این کار بر روی چندین کامپیوتر کوچکتر که با هم در ارتباط می باشند تقسیم می شود.

روش های دیگر هاستینگ

هاست ابری، تنها یکی از روش هایی است که کاربران و توسعه‌دهندگان از بین روش های مختلفی که امروزه وجود دارد، استفاده می کنند. سایت ها و یرنامه های کاربردی با بودجه و بازدید کم از هاست‌های اشتراکی و سایت های با حجم کاری و ترافیک بیشتر از سرورهای اختصاصی استفاده می کنند. توضیح کامل در مورد سرویس هایی که شرکت های میزبانی مختلف ارائه می دهند را در مقاله میزبانی‌وب ایرانسرور می توانید مشاهده کنید.

هاست های اشتراکی اغلب برای سایت های تازه راه اندازی شده و ساده استفاده می شود. در سرویس های اشتراکی منابع سرور  Ram و Cpu  بصورت اشتراکی بین کلیه سایت هایی که در سرور میزبانی می شوند استفاده می شود.  در این سرویس ها امکان نصب یا تنظیمات نرم افزاری خاص امکانپذیر نمی باشد  و مزیت آن هزینه پائین سرویس می باشد.

سرور اختصاصی، یک سرور فیزیکی به یک کاربر فروخته یا اجاره داده می شود، این سرویس نسبت به سرویس‌های اشتراکی از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار بوده و مالک سرور کنترل کامل بر سخت افزار، سیستم عامل و تنظیمات نرم افزاری آن دارد. این سرویس برای شرکت های تجاری بزرگ و سایت های پربازدید، سایت های رسانی ای، شبکه های اجتماعی و بازی های آنلاین مناسب می باشد.

عملکرد مجازی سازی

محیط های هاست ابری به دو بخش تقسیم می شود:

سرورهای مجازی که اپلیکیشن ها و بسایت ها بر روی آن می توانند میزبانی شوند و هاست های فیزیکی که سرور مجازی ها را مدیریت می کنند. مجازی سازی ویژگی و مزیت سرویس های ابری می باشد، رابطه بین هاست و سرور مجازی انعطاف پذیری و مقیاس پذیری را فراهم می کند  که در سایر روش های هاستینگ مشاهده نمی شود.

سرور مجازی

امروزه رایج ترین شکل هاست ابری استفاده از سرور مجازی (VPS) می باشد. سرور مجازی مانند یک کامپیوتر واقعی با سیستم عامل مجزا خود عمل می کند. در حالیکه سرورهای مجازی از منابع اشتراکی که میزبان به آن ها اختصاصی می دهد استفاده می کنند اما تنظیمات نرم افزاری بصورتی اعمال شده است تا عملکرد vps ها بر روی یکدیگر تاثیر منفی نداشته باشد.

سروهای مجازی از طریق هایپروایزر  یک سرور فیزیکی راه اندازی و مدیریت می شوند. یک هایپروایزر این امکان را به شما می‌دهد تا با داشتن یک سخت افزار قادر باشید میزبانی چندین سیستم عامل رو بصورت همزمان داشته باشید.  هر سرور مجازی دارای یک سیستم عامل مستقل است که توسط هایپروایزر  نصب شده و جهت اضافه کردن نرم افزار برای کاربر آماده است. برای بسیاری از اهداف عملی vps  مانند سرور اختصاصی است اما بدلیل اشتراکی بودن منابع سخت افزاری با سرور های دیگر بدیهی است که از کارائی کمتری نسبت به سرور اختصاصی برخوردار است.

میزبان ها

منابع به سرور مجازی  از طریق سرور فیزیکی که بر روی آن میزبانی می شود،  اختصاص داده می شود. میزبان جهت راه اندازی، مدیریت و تخصیص منابع به vps های تحت کنترل از یک لایه نرم افزاری که هایپروایزر  نامیده می شود استفاده می کند. اصطلاح هایپروایزر  اغلب به میزبان‌های فیزیکی که هایپروایزرها (و سرورمجازی ها) در آن نصب شده اند اطلاق می شود.

میزبان مسئولیت تخصیص حافظه ،cpu  و اتصال شبکه سرورمجازی ها را برعهده دارد. در زمانیکه چندین سرورمجازی درحال استفاده از هسته فیزیکی هستند،  یکی از وظایف مداوم هایپروایزر، زمانبندی بین هسته های پردازنده مجازی و فیزیکی می باشد. روش فرایند زمانبندی نیز در هایپروایزر های مختلف، متفاوت می‌باشد.

هایپروایزر

چندین نرم افزار هایپروایزر رایج برای هاست ابری وجود دارد. اختلاف اصلی آن ها در روش های مختلف مجازی سازی است، اما همگی ابزارهای برای راه اندازی، نگهداری، انتقال و حذف سرورهای مجازی را فراهم می‌کنند.

Kvm : مخفف Kernel-Based Virtual Machine(ماشین مجازی مبتنی بر کرنل) و  یک مجازی ساز است که در هسته لینوکس ساخته می شود و با فعال شدن آن کرنل لینوکس تبدیل به یک هایپروایزر می شود و شرایط میزبانی vps ها را فراهم می کند. از آنجا که kvm نیاز به ایجاد یا شبیه سازی اجزای هسته که برای هاستینگ مجازی استفاده می شود ندارد، متفاوت از سایر هایپروایزرها عمل می کند.

Xen : یکی از متداول‌ترین هایپروایزرهایی است که امروزه استفاده می شود. Xen برخلافkvm ، از یک میکروکرنل برای پشتیبانی از ابزارهای مورد نیاز vps ها استفاده می کند و کرنل میزبان را تغییری نمی دهد.

Xen از دو روش مجازی سازی مجزا پشتیبانی می کند:  paravirtualization که نیاز به شبیه سازی سخت افزار را مرتفع می کند اما نیاز به تغییرات خاص به سیستم عامل های سرورهای مجازی و مجازی سازی- سخت افزاری دارد، xen از ویژگی های سخت افزاری خاصی برای شبیه سازی یک سرور مجازی استفاده می کند بنابراین آنها می توانند از سیستم عامل های تغییر نیافته استفاده کنند.

ESXI: این هایپزوایزر توسط VMware  ارائه شده است. بصورت مستقیم بر روی سخت افزار نصب می شود و میزبان نیاز به یک سیستم عامل منحصر به فرد ندارد. با توجه به عدم وجود یک “واسطه” بین سخت افزار و سرورهای مجازی بسیار کارآمد می باشد.

Hyper-V :  یکی از محبوبترین روشهای مجازی سازی ویندوز‌سرور است و در سیستم سرویس ویندوز‌سرور موجود می باشد. رایج ترین انتخاب برای توسعه دهندگانی که در محیط نرم افزاری ویندوز کار می کنند، است. Hyper-V در ویندوز سرور ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ گنجانده شده است و بصورت مستقل بدون نیاز به نصب مجزا در‌دسترس است.

چرا هاست ابری؟

در یک محیط هاست ابری  به خوبی می توان منابع اختصاص داده شده به سرورهای مجازی را بیکدیگر تخصیص داد. به هر سرور مجازی منابعی تخصیص داده می شود و در طول زمان با توجه به نیاز می توان منابع را اضافه یا حذف نمود. در برخی از میزبان های ابری نیز می توان یک سرور مجازی را از یک هایپروایزر  به دیگری منتقل نمود.

سفارشی سازی:

توسعه دهندگان با توجه به اینکه امکان کنترل بر روی محیط مجازی را خواهند داشت، ترجیح می دهند از سرور مجازی استفاده کنند. اغلب سرورهای مجازی با سیستم عامل لینوکس دردسترس هستند و امکان دسترسی بصورت پیش فرض به root یا sudo، قابلیت نصب و یا تغییر در تنظیمات نرم افزاری را برای توسعه دهندگان فراهم می‌کند.

آزادی انتخاب با سیستم عامل شروع می شود. هایپروایزرها امکان نصب سیستم عامل های مختلف مانند لینوکس و ویندوز را فراهم می کنند. توسعه دهندگان می توانند شخصا نصب و تنظیمات پیشنیازهای کاری شان را مانند تنظیمات وب سرور، خدمات ایمیل، توسعه برنامه یا پایگاه داده را انجام دهند.

مقیاس پذیری:

سرورهای ابری از لحاظ مقیاس پذیری بسیار منعطف می باشند. بدین خاطر که محیط های مجازی در یک سرور ابری ساخته می شوند، منابعی که به آن ها اختصاص داده شده ، بخشی از منابع یک سرور بزرگتر می باشد. به اصطلاح دو نوع مقیاس پذیری در هاست ابری وجود دارد:

–  مقیاس پذیزی افقی: اغلب به اضافه شدن های خارجی اشاره دارد. بعنوان نمونه می توان به اضافه کردن یک وب سرور برای مدیریت بهتر ترافیک یا اضافه کردن سرور جدید برای کاهش زمان تاخیر اشاره نمود.

– مقیاس پذیری عمودی:  اغلب به اضافه شدن های داخلی اشاره دارد، بدین صورتکه به یک سرور واحد منابع بیشتری اختصاص داده می شود که ممکن است ارتقاء حافظه یا هسته های cpu  برای افزایش کارائی آن باشد.

با هاست ابری توسعه دهندگان می توانند مطابق نیاز برنامه شان بروز رسانی سخت افزاری یا اضافه کردن یک vps  جدید و یا هر دو را جهت رفع مشکلاتشان انتخاب کنند.

نتیجه گیری:

در حال حاضر شما با مطالعه این مقاله درک مناسبی در مورد آثار هاست ابری، رابطه بین هایپروایزر و سرور مجازی و همچنین تفاوت هاست ابری با سایر سرویس های هاستینگ پیدا کرده‌اید. با استفاده از این اطلاعات می توانید بهترین هاست مورد نیازتان را انتخاب کنید.

[ad_2]

لینک منبع

بازگشت به صفحه قبل